Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Duo Reges: constructio interrete. Cur post Tarentum ad Archytam? Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi. Simus igitur contenti his. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.

Quam ob rem etiam sessiones quaedam et flexi fractique
motus, quales protervorum hominum aut mollium esse solent,
contra naturam sunt, ut, etiamsi animi vitio id eveniat,
tamen in corpore immutari hominis natura videatur.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae
effeminari virum vetant in dolore.

Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris. Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua nihil intersit, non tamen diligat? Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?

Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.
Hoc non est positum in nostra actione.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Praeclare hoc quidem.: Non autem hoc: igitur ne illud quidem.
Bork: In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Bork: In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam?
Easdemne res?: At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.
Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis.
Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere?